Tuesday 29 Nov '05 -En veel te veel echo

En zo kon het gebeuren dat Dingetje na haar zesweekse checkup bij het ziekenhuis tevreden thuis lag in de wetenschap dat het allemaal wel goed gaat komen met die rug van d'r. Recht als de autobahn en geheel pijnloos is het nu geduldig wachten tot het bot is aangeheeld. De auto was smorgens al ontdooid en eigenlijk vroor het allang al niet meer, dus kon ik met een gerust hart naar het werk rijden. Links bij het stoplicht, rechts inhalen en natuurlijk ben ik een stuk sneller dan die bejaarden die smiddags op de weg rijden. De koning van de weg, een klein stukje óver de stopstreep en hangend over het stuur turend naar het rode stoplicht boven me wordt mijn zicht geblokkeerd door de rook van zo'n asociale sigarettenroker. Of niet. Het streepje van de motorwarmtemeter kruipt gezellig richting heet-graden celcius en de asociale sigarettenroker heeft zich, volgens mij, IN mijn motorkap genesteld. En hij rookt een sigaret die naar koelvloeistof ruikt, die geur herkende ik wel. Getoeter van de bejaarde achter me, ronkende motoren achter me, door de rook schijnt een vaag groen licht van het stoplicht, dat besloten heeft verkeerslicht te worden. Kut. Ratelend zet ik de auto bij het tankstation een paar honderd meter verderop en gooi heel professioneel de voorklep open, koning van de weg die ik me d'r ben. De voorklep waait weer dicht, bijna op mijn vingers en ik zet hem nog een keer open, dit keer mét steunstangetje. Hm, zozo, hm... V-snaartje, krukaskeerring, mompel ik vanwege de meneer die verderop staat te tanken en te staren. De rook waait langs het bandenspanningapparaat en er sijpelt koelvloeistof langs mijn schoenen het bermgras in. Kopje koffie van het tankstation, alarmlichtjes aan, leeswerk, broodje, wachten op schoonvader Bert to the rescue. En koning van de weg... of in ieder geval koning van het stukje tankstation voor het bandenspanningapparaat dat nu in een plasje koelvloeistof staat. Rook uit de koffie, rook uit de motorkap, Blind Melon uit de radio. Schoonvader Bert hangt de auto aan zijn trekhaak met een stuk touw dat hij een paar weken daarvoor op het strand gevonden heeft. Stevig touw, drie keer rond de trekhaak van de mooie auto van mijn schoonvader en strak. De spanning erop houden is de tip die ik krijg en voor het eerst in mijn leven word ik gesleept. Geen motor aan, geen oliedruk en daarmee dus ook geen rempedaaltje. Had schoonvader Bert wel eens eerder mogen zeggen en half slippend kom ik tot stilstand op de handrem. Niks geen spanning op het stevige touw, bejaarden achter me en schoonvader bert rijdt vrij bruusk weg. Touw kapot en het was nog wel zo stevig. Gelukkig blijft er één van de twee strengen hangen en weten we het tot de andere kant van het kruispunt te halen. Spanning houden, touw opnieuw geknoopt, spanning houden. En zo rij ik ruim 60 op anderhalve meter achter de auto van mijn schoonvader waar ik écht niet tegenaan wil rijden, met een kapotte auto en de handrem in mijn vuist, waarvan de knokkels snel wit worden. De koning van de weg zweet peentjes en is érg blij als de garage gehaald wordt zonder brokken te maken. Smiddags beloon ik mezelf met de nieuwe Spinvis en drie seizoenen Bottom voor maar 15 euro. De dag kan niet meer stuk, de auto ook niet... die is het al.

dan zeg ik http://3voor12.vpro.nl/3voor12/luisterpa..

RuSt (URL) - Tuesday 29 November '05 - 17:14 - Reply on RuSt

Please enable Javascript (and reload this page) to add any comments.