Saturday 14 Jun '03 -trauma

We hadden last van muizen. Gezellige knaagjes in de pakken koek, raar geritsel in de kelder, en vorige week een heuse ontmoeting met het beestje deden mijn moeder er toe besluiten muizenvallen te zetten. Schijnt het beste te werken met stroopwafels er op gebonden, maar moeder wilde er kaas op doen, lekker ouderwets. Lukte d'r niet, dus ik moest de twee muizenvallen maar spannen en op door mijn moeder aangewezen strategische plekken (naast het pak koek) in de kelder zetten. Schuldgevoel knaagde alof het een schattig muisje was in mijn buik, maar ik hoopte eigenlijk een beetje dat ' ie wel beter zou weten. Niet dus, want 's avonds kwam ik thuis en riep moeders van boven dat ik de dode muis maar even uit de klem moest pakken, want zij dorstte (mooi woord) dat dus niet. Pijn in mijn hart, glanzende kraaloogjes, nog helemaal vol van 'kijk eens wat een lekker stukje kaas', maar wel dood. Bah, zielig... Gisteren was er een nieuw stukje kaas op de klem gezet, maar het stukje kaas bleek weg, en de klem dicht... GEEN muis, toch wel stoer. De tweede muis was duidelijk slimmer dan de eerste, én slimmer dan mijn (inmiddels) gemene moeder. Moeder op vakantie, ik kom 'smiddags thuis... shit, weer een muis in de klem. Nog groter, nog schattiger... en hij knipoogde naar me. Knipoogde... getver... het beestje leefde nog. ZIELIG. Ik dus hem heel hard in de biobak gegooid, maar toen ging 'ie een beetje zo..... heel zielig zo een beetje rondlopen en trillen... helemaal... zo van... aaaah... zielig! Toen heb ik het beestje dus dood moeten maken. Eigenhandig... met een stok in de biobak! Dat is echt HEL, dat wilde ik helemaal niet, maar anders had het muisje zo... heel langzaam dood gegaan, en dat gun je hem dan ook weer niet. Ik heb er helemaal slecht van geslapen, wilde dromen van zielige muizenoogjes, stukjes kaas en heel hard dichtslaande klemmen. Ik heb de muizenvallen niet meer opnieuw gespannen. Ik denk dat ik vanmiddag maar even moet biechten ofzo, zo'n schuldgevoel heb ik. Gelukkig kan ik mijn verhaal hier kwijt, en weet ik dat wim een vergelijkbaar trauma heeft over een konijntje... bedankt dat jullie even wilden luisteren.

Bah, helemaal buikpijn.
Is het nou trouwens dorsen of dorsten, het mooie werkwoord? Dus ik dorstte of ik dorste het niet te doen….?

RuSt (URL) - Monday 16 June '03 - 10:26 - Reply on RuSt

Please enable Javascript (and reload this page) to add any comments.